All posts by : admin

Vitamin D je zasigurno jedan od vitamina koji se, s pravom, najčešće spominju; njegove su uloge u organizmu brojne, počevši od održavanja jakih kostiju i regeneracije istih, rasta i razvoja djece, pa do bitne uloge u osnaživanju imuniteta. No, šta je zapravo vitamin D, kako se sintetiše i šta ukoliko dođe do manjka ovog vitamina u organizmu?

Šta je vitamin D?

Vitamin D je liposolubilan vitamin, odnosno – topljiv je u mastima. Njegova sinteza se, u koži, vrši pomoću UV svjetlosti, zbog čega u ljetnom periodu rijetko dolazi do deficijencije ovog vitamina, a imunitet je značajno jači, nego u hladnijim danima.

S obzirom na to da se vitamin D primarno treba hidroksilirati, u čemu osnovnu ulogu imaju jetra (početna hidroksilacija, u 25-hidroksi-vitamin D) i bubrezi (1,25-dihidroksiholekalciferol), potrebno je da ljudi koji imaju zdravstvenih poteškoća sa ovim organima budu pažljivi i odgovorni u samom kontrolisanju razina vitamina D.

U kakvim formama možemo naći vitamin D?

Razlikujemo dva oblika ovog vitamina, visoko apsorbentna, a koja diferencira hidroksilna (-OH) grupa:

Ergokalciferol – D2

Kako organizam ne sintetiše vitamin D, on se može naći u određenim namirnicama, i to u gljivama i kvascu. U mlijeko, margarin, kao i druge mliječne derivate, često se dodaje i D2, radi poboljšanja samog nutritivnog sastava namirnica.

Holekalciferol – D3

Aktivni oblik vitamina D jeste vitamin D3. Što se tiče hrane, D3 se može pronaći u ribljoj jetri, ali i životinjskim mastima. Inače, D3 se sintetiše u koži, iz derivata holesterola, posredstvom UV zraka.Kako vitamin D, na svojstvene načine, ima uticaj na apsolutno cjelokupan organizam, naučnici ga, zapravo, svrstavaju i u – hormone.

Vitamin D i koštani sistem

Vitamin D krucijalnu ulogu ima u metabolizmu kalcija i fosfata, tačnije u očuvanju hemostaze i resorpciji istih iz probavnog trakta, kao i deponovanju u kostima. Stoga, da se zaključiti da je, prvenstveno u djetinjstvu, vitamin D esencijalan za normalan razvoj kostiju, te da manjak istog može dovesti do rahitisa i sličnih oboljenja i malformacijskih stanja kostiju.

Ovaj hormon, kakvim ga smatraju naučnici, učestvuje i u genskoj ekspresiji, ćelijskoj apoptozi, diferencijaciji, kao i ćelijskoj diobi. Manjak vitamina D može imati različite efekte na organizam, a prema dosadašnjim saznanjima, isti je veoma čest – čak oko 50% populacije ima manjak vitamina D.

Osteoporoza

Odrasle individue, koje imaju nedostatak vitamin D, mogu se susresti sa osteoporozom, koja je, ustvari, najčešći poremećaj usljed nedostatka vitamina D. Međutim, deficit ovog vitamina može uzrokovati i poremećaj izlučivanja inzulina (povećava se rizik nastanka inzulinske rezistencije), kao i do pojave multipla skleroze, neurodegenerativnog poremećaja, te reumatskog artritisa, što jasno dokazuje bitnu ulogu vitamina D u pravilnom funkcionisanju imunološkog sistema.

Osteoporoza je oboljenje koje nastaje kao rezultat demineralizacije, a direktno je povezana sa deficitom vitamina D. Kosti su krhke, lomljive, ali se, uz uzimanje vitamina D i kalcija, stanje sa osteoporozom može značajno popraviti.

Vitamin D i gljivične infekcije

Studija francuskih naučnika dokazala je da vitamin D3 ima antifungalno dejstvo, i da je ekstremno bitan u borbi protiv, vjerovatno najupornije, gljivice Candide albicans. Antifungalno dejstvo se pripisuje velikoj liposolubilnosti vitamina D3, koji mijenja integritet ćelijske membrane Candide albicans, te na taj način djeluje na nju.

Vitamin D i bakterijske vaginoze

Bakterijske vaginoze, posebno asimptomatske, mogu imati negativne ishode na trudnoću. Ukoliko bakterijska vaginoza, pak, ima simptome, isti mogu utjecati na kvalitet života, pošto su vaginoze često ponavljajuće i jako uporne. Primarni uzrok nastanka bakterijskih vaginoza jeste disbalans vaginalne mikrobiote, odnosno smanjenje koncentracije laktobacila, koji štite vaginalnu mikrobiotu i održavaju je zdravom.

Probiotici, ali i vitamin D, dokazano djeluju na reduciranje rizika nastajanja bakterijskih vaginoza, kao prevencija, a u toku antibiotske terapije neizostavna su podrška jer vitamin D pojačava sam odgovor organizma na infekciju, dok laktobacili koloniziraju vaginalnu mikrobiotu čineći je zdravom.

Vitamin D i infekcija HPV virusom

Infekcija HPV virusom je, vjerovatno, najrasprostranjenija spolno prenosiva bolest, a uzročnik je humani papilomavirus – HPV. Razlikuju se niskorizični, kao i visokorizični tipovi, koji, nažalost, imaju visok onkogeni potencijal, pa mogu uzrokovati rak grlića maternice. Kako postoje različiti faktori rizika za infekciju HPV-om, među kojima se izdvajaju stres, neredovna i nutritivno slaba ishrana, korištenje alkohola i cigareta, neminovno je koristiti suplementaciju koja će osnažiti imunološki sistem.

Povezanost vitamina D i infekcije HPV virusom u središtu su različitih studija i istraživanja naučnika, a dosadašnja saznanja kazuju da vitamin D zaista sprječava rast i proliferaciju karcinogenih ćelija raka, a smanjeni nivoi vitamina D vode ka nemogućnosti imuniteta da se izbori sa infekcijom HPV virusom.

Vitamin D i autoimuna oboljenja

Naučnim studijama je dokazano da vitamin D ima receptore u ćelijama imunološkog sistema (dendriti, T-ćelije, monociti), te da učestvuje u „balansiranju“ imunološkog odgovora – pojačava imunološki odgovor kada je isti slab, ili ga smanjuje ukoliko je imunološki odgovor prejak, do čega dolazi prilikom nastanka autoimunih oboljenja (Lupus erythematosus, multipla skleroza, reumatski artritis, Hašimotov sindrom, Sjorgenov sindrom i drugi).

Vitamin D i neplodnost

Kako je korelacija vitamin D sa urogenitalnim sistemom žene područje posebnog interesovanja naučnika, studija objavljena u časopisu Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, dovela je do saznanja da su žene koje su imale stabilne nivoe vitamina D lakše začele, nego žene sa deficitom vitamina D.

Naime, u studiji su učestvovale 154 žene, koje su prolazile IVF cikluse, sa deficitom serumskih nivoa vitamina D (<20 ng/ml), te 181 žena sa stabilnim nivoima vitamina D. Tek je 20% žena sa dokazanim deficitom vitamina D uspjelo zatrudniti, dok je prognozirano da žene sa, otprilike, 30 ng/ml nivoa vitamina D u krvi – imale najveće mogućnosti za trudnoću.

Nivoi androgenih hormona, kod žena koje su se odlučile na postupke In vitro fertilizacije (IVF), opadaju usljed terapije vitaminom D3, te dolazi do povećane stimulacije ovulacije, odnosno do ovulacijske folikulogeneze.

Vitamin D i trudnoća

Određene studije dokazale su da je niska koncentracija vitamina D povezana sa specifičnim pojavama u trudnoći: povećava rizik od hipertenzije, preeklampsije, kao i gestacijskog dijabetesa.

Također, značajan je podatak da su niske koncentracije vitamina D u trudnoći povezane sa povećanim rizikom od nastanka dječije astme, infekcija respiratornog trakta, alergijskog rinitisa, kao i ekcema.

Dokazano je da normalni nivoi vitamina D u trudnoći smanjuju rizik od postporođajne depresije, kao i prijevremenog poroda.

Vitamin D kod beba i djece

Vitamin D, i normalne razine istog u krvi majke, bitan je i za razvoj mozga bebe, kognitivne funkcije, psihološke funkcije, a smanjuju i rizik od poremećaja autističnog spektra.

Dnevni unos vitamina D za bebe jeste oko 5 mikrograma. Pošto majčinom mlijeku često manjka ovog vitamina, u formule za bebe se dodaje upravo vitamin D, da bi se izbjegle različite posljedice manjka odgovarajućih razina vitamina D.

Nedostatak vitamina D kod beba može uzrokovati rahitis, rezultirati smanjenim mišićnim tonusom, ali i oslabljenim i nedovoljno jakim imunološkim sistemom.

Rahitis je oboljenje koje karakteriše upravo deficit vitamina D: kosti djece, kojima je dijagnosticiran rahitis, mekane su i krhke usljed deficita fosfora i kalcija, a pokreti tijela su ograničeni.

Vitamin D i infekcija Koronavirusom

Vitamin D, prema izvršenim studijama, prilikom SARS-CoV-2 infekcije vodi ka smanjenju inflamatornih citokina (npr.TNF-alfa), dok su i nivoi interleukina 6 u studijama bili povećani kod pacijenata sa niskim nivoima vitamina D.

Shodno tome, u prevenciji, ali i borbi protiv COVID-19 infekcije, vitamin D može biti jedan od najbitnijih saveznika, zbog svojih imunomodulatornih karakteristika.

Deficit vitamina D, kako je navedeno, direktno utječe na koštani sistem, rad štitne žlijezde, urogenitalni sistem žena, ali je dokazana i korelacija sa neplodnošću, kao i pravilnom trudnoćom. Koncentracije ispod 30 ng/ml smatraju se niskima.

Vitamin D – depresija i anksioznost

Sinteza serotonina u organizmu u korelaciji je sa razinama ovog vitamina. Naime, vitamin D odgovoran je za aktivaciju i ekspresiju gena enzima triptofan hidroksilaze 2 (TPH2) koji konvertuje esencijalnu aminokiselinu triptofan u serotonin u mozgu.

U suštini, vitamin D reguliše sintezu serotonina tako što reguliše TPH2 u mozgu i TPH1 u crijevima.
Studije su dokazale i da je uzimanje suplemenata vitamina D poboljšalo stanje kod pacijenata sa dijagnosticiranom depresijom i anksioznošću, ali zanimljivo – kod žena koje su imale Diabetes mellitus tipa 2.

Upravo je ovom studijom dokazano da vitamin D direktno utječe i na izlučivanje inzulina, kao i na poboljšanje generalnog psihološkog stanja.

Zašto dolazi do manjka vitamina D?

Smatra se da je vodeći uzrok deficita vitamina D neadekvatno i neodgovarajuće izlaganje sunčevoj svjetlosti. Također, manjak nastaje i usljed poremećaja u nastanku 25(OH)D, kao i usljed oboljenja bubrega i jetre, s obzirom na to da upravo ovi organi učestvuju u samoj sintezi vitamina D u organizmu.

Osobe svjetlije puti imaju veću šansu za deficit vitamina D, ali i vegani i vegetarijanci, zbog smanjenog unosa namirnica koje sadrže ovaj vitamin. Ukoliko se u pretjeranim količinama koriste kreme za sunčanje, apsorpcija vitamina D se smanjuje u ogromnom postotku (čak do 95%).

Hipervitaminoza – pretjerani unos vitamina D

Važno je kazati da do pretjeranog unosa vitamina D može doći isključivo pretjeranom suplementacijom, a razine vitamina D koje su preko 150 ng/ml karakterišu se kao hipervitaminoza. Suštinski, prevelike koločine vitamina D dovode do povećanih razina kalcija, što se manifestuje različitim simptomima.

Glavobolja, smetnje gastrointestinalnog trakta, kao i renalno oštećenje, mogu biti indikator pretjeranog unosa vitamina D.
Procjenjuje se da je dnevni unos vitamina D za odrasle osobe oko 5-10 µg.

Koje to namirnice sadrže vitamin D?

Ovaj je vitamin prisutan u namirnicama životinjskog porijekla, ali u neznatnim količinama, no unos ovih namirnica je, svakako, izuzetno važan. Ulja jetre bakalara sadrži vitamin D, kao i mliječni proizvodi, ali se, zbog pomenutih malih količina, u namirnice dodaje sintetski, vještački vitamin D. Losos, skuša, sardine, haringe – također sadrže vitamin D.

Ono što je nedvojbeno jeste da je vitamin D jedan od vitamina do čijeg deficita apsolutno ne smije doći, jer upravo taj deficit može voditi ka poremećenom metabolizmu štitne žlijezde, rekurentnim infekcijama urogenitalnog trakta, ali i nedovoljnom lučenju inzulina, nedovoljno jakim kostima i slično.

Amela Kereš, BA ing.biohemije i fiziologije

Doktore, možete li nam reći šta su vaginalne infekcije?

Vaginalne infekcije su jedan od najčešćih zdravstvenih problema žena u reproduktivnom dobu. Prema podacima Svjetske Zdravstvene Organizacije (SZO), preko 300 miliona žena širom svijeta ima problem sa nekom vaginalnom infekcijom, a očekuje se da će ovaj broj biti u porastu u narednim godinama.

Vaginalne infekcije mogu biti izazvane različitim uzročnicima, a najčešće su to bakterijske i gljivične infekcije.

Zbog čega se javljaju vaginalne infekcije?

U vaginalnom predjelu se nalazi mikrobna zajednica dobrih bakterija koja se naziva mikrobiota. Ranije smo je zvali vaginalna flora. Kada dođe do poremećaja vaginalne mikrobiote, dolazi do razvoja infekcija. Različiti su uzroci vaginalne disbioze, odnosno neravnoteže, a najčešći su: pad imuniteta, emocionalni stres, upotreba nekih lijekova, posebno antibiotika, hormonske promjene, upotreba agresivnih sredstava za pranje intimne regije.

Koji su simptomi vaginalnih infekcija?

Simptomi zavise od uzročnika, ali najčešće su to promjena boje i konzistencije vaginalnog sekreta, crvenilo, bol pri odnosu ili tokom mokrenja, peckanje ili svrab. Interesantno je da se vaginalne infekcije mogu javiti vrlo često asimptomatski. Dat ću Vam samo primjer: žena dođe na redovan godišnji ginekološki pregled, nema nikakvih simptoma, odlično se osjeća. Nakon pregleda, uzimanja brisa i mikrobiološke izolacije uzročnika, pronalazimo mješovito gljivično-bakterijsku infekciju. Ovakve infekcije su posebno opasne, jer žene koje nemaju simptome ne osjećaju potrebu da odu kod ljekara, a za to vrijeme se infekcija razvija i napreduje. Ove asimptomatske, neliječene infekcije su i čest uzrok djelimične ili potpune neprohodnosti jajovoda, što je čest uzrok neplodnosti kod žena.

Da li se vaginalne infekcije javljaju i tokom trudnoće?

Trudnoća je stanje kome se žene raduju, ali koje veoma pogoduje razvoju vaginalnih infekcija. Oko 30-40% trudnica ima neku vaginalnu infekciju tokom trudnoće. Uzrok ovome su prvenstveno imunološke i hormonske promjene, izostanak menstruacije, promjene u vaginalnoj i cervikalnoj sekreciji, visok nivo estrogena, kao i drugačiji sastav vaginalne mikrobiote u periodu trudnoće. Laktobacili su probiotske bakterije koje čine zdravu vaginalnu mikrobiotu i održavaju pH vrijednosti vagine u optimalnom opsegu. Pri promjeni pH i smanjenju kiselosti, stvaraju se uslovi za prekomjerno razmnožavanje patogenih organizama. U trudnoći, ovakvo stanje može lako da pređe u infekciju, koja može da dovede komplikacija u trudnoći.

Da li vaginalne infekcije u trudnoći mogu utjecati na bebu?

Mogu. Upravo zbog toga su važne redovne ginekološke kontrole tokom trudnoće. Svaka infekcija u trudnoći se smatra potencijalno opasnom i zahtijeva liječenje. Infekcije koje nastaju u ranoj trudnoći u toku embriogeneze mogu izazvati malformacije ploda, dok infekcije u kasnijoj trudnoći mogu da se manifestuju morfološkim i funkcionalnim promjenama pojedinih organa i organskih sistema. Vaginalne infekcije predstavljaju najveći faktor rizika za razvoj komplikacija u trudnoći, kao što su spontani pobačaji, prijevremeni porođaji i perinatalne infekcije. Prijevremeni porođaj zajedno sa malom tjelesnom težinom na rođenju i smrtnošću novorođenčadi vodeći je problem u akušerstvu.  Približno 40% prijevremenih porođaja uzrokovano je nekom infekcijom.

Zbog svih ovih razloga, sprječavanje nastanka, kao i blagovremeno otkrivanje vaginalnih infekcija u trudnoći od prioritetnog je značaja za zdravlje mame i bebe.

Da li postoji način da se trudnica zaštiti od nastanka vaginalnih infekcija?

Preventivne mjere svakako postoje. Prvenstveno su tu redovni ginekološki pregledi. Zatim, trudnice bi trebalo da se zdravo hrane, ukoliko trudnoća dozvoljava da budu umjereno aktivne, da izbjegavaju stresne situacije i da dovoljno spavaju. Vitamin D poboljšava imunitet, kao i laktoferin. Oba ova imunomodulatora obezbjeđuju snažan imunitet kod trudnica i dovode do zdrave vaginalne mikrobiote. Oralni probiotski preparati koji sadrže laktobacile koji se dominantno nalaze u zdravom vaginalnom mikrobiomu oblažu vaginalni zid, dovode do normalizacije pH vrijednosti vagine i sprječavaju vaginalne infekcije u trudnoći. Biota Intima je jedini imuno-probiotski preparat na našem tržištu koji sadrži sve navedene sastojke, bezbjedan je za korištenje u trudnoći i tokom dojenja i pruža ženama zaštitu od ponavljajućih vaginalnih infekcija.

Laktoferin je glikoprotein sa snažnim afinitetom za vezivanje željeza. Dominantno se nalazi u mlijeku i kolostrumu sisara, kao i u tjelesnim tečnostima (suze, pljuvačka, sjemena tečnost, nosna, digestivna i vaginalna sluznica). Prvi put je izolovan 1939. godine iz kravljeg mlijeka, a tek dvije decenije kasnije ustanovilo se da je laktoferin glavni nosilac i rezervoar željeza u humanom mlijeku. Preko laktoferina iz mijleka majke, bebe dobijaju željezo neophodno za njihov rast i razvoj.

Daljim istraživanjima došlo se do vrlo interesantnih podataka koji se tiču uloge laktoferina u organizmu. Osim što utiče na homeostazu željeza u organizmu, laktoferin posjeduje i druge značajne osobine:

• Antimikrobno
• Imunomodulatorno
• Antiinflamatorno
• Antitumorsko djelovanje

1. Antimikrobna aktivnost laktoferina

Prvo otkriveno dejstvo laktoferina se odnosilo na njegovu ulogu u borbi protiv infektivnih bakterijskih uzročnika različitih oboljenja.

Antimikrobno djelovanje laktoferina se ispoljava kroz dva mehanizma:

• Vezivanje slobodnog željeza, koje je neophodno za rast bakterija čime one ostaju bez hrane
• Direktno vezivanje za površinu bakterijskih ćelija i uništavanje njihovih membrana.

Iz ovog razloga, itekako ima smisla sve probiotske preparate kombinovati sa laktoferinom i uzimati ih zajedno.

Dalje, laktoferin snažno djeluje i na viruse, posebno na virus gripa Influence, herpes simplex, virus hepatitisa B i C, virus HIV-a i citomegalovirus. Trenutno se intenzivno ispituje njegovo dejstvo i protiv novog SARS-CoV 2 virusa. Antigljivično djelovanje laktoferina ogleda se u sprječavanju rasta i razvoja gljivice Candide albicans.

2. Imunomodulatorna aktivnost laktoferina

Dejstvo laktoferina na imunološke funkcije organizma je dobro istraženo. T i B limfociti su ćelije našeg odbrabmenog imunog sistema. Laktoferin djeluje na B limfocite (antitijela), kao i na T limfocite omogućavajući njihov pravovremen i snažan odgovor na infektivnog uzročnika. Također, povećava broj NK ćelija, takozvanih ćelija ubica, koje su odgovorne za direktno uklanjanje patogena iz organizma. Kada je potrebno pojačati imuni odgovor, kao što je slučaj kod infekcija, laktoferin ima sposobnost aktivacije cjelokupnog odbrambenog sistema. Nasuprot tome, kada je imuni sistem preaktivan, kao u slučaju alergijskih i atopijskih reakcija, laktoferin ima sposobnost da umiri imuni odgovor – i ova sposobnost laktoferina se zove imunomodulatorni efekat.

3. Antiinflamatorno djelovanje laktoferina

Inflamacija je zapaljenje, lokalna reakcija tkiva na povredu ili infekciju. Kada dođe do zapaljenja, organizam produkuje supstance koje se nazivaju citokini, koji, ukoliko se luče u većoj količini ili tokom dužeg vremenskog perioda, prave veliku štetu organizmu. Citokinska oluja se često spominje i kao glavni uzrok smrti mlađih COVID-19 pacijenata. Laktoferin ima odličnu sposobnost da smanji produkciju ovih štetnih citokina i time umiri inflamatorne (zapaljenske) procese. Neka od hroničnih upalnih stanja gdje laktoferin pronalazi svoju ulogu jesu i: reumatoidni artriris, zapaljenske bolesti digestivnog trakta, ateroskleroza.

4. Antitumorsko djelovanje laktoferina

Danas, veliki broj kliničkih studija potvrđuje antitumorsko djelovanje laktoferina. Sa jedne strane, laktoferin sam pokazuje snažan biološki efekat na sprječavanje nastanka kancera, pogotovo čvrstih malignih tumora. Sa druge strane, dodatak laktoferina postojećim hemioterapijama pojačava njihovo citotoksično i antitumorsko dejstvo, istovremeno pružajući zaštitu zdravim tkivima.

Laktoferin i žene

Laktoferin je bezbjedan za korištenje u trudnoći i tokom dojenja. Smatra se da je laktoferin učinkovitija i bolje podnošljivija zamjena za preparate željeza u trudnoći. Preparati koji sadrže željezo često izazivaju vrlo neprijatna neželjena dejstva kao što su bolovi u stomaku, mučnina i opstipacija. Laktoferin, s obzirom da nosi željezo u sebi, je bezbjedno, inovativno i dobro rješenje za tretman anemija u trudnoći, jer nema neželjenih efekata. Anemije se mogu pojaviti i tokom obilnih menstruacija, gdje laktoferin također pronalazi svoju primjenu.

Kod trudnica, zbog hormonskih i imunoloških promjena, često dolazi do poremećaja vaginalne mikrobiote što pogoduje nastanku vaginalnih infekcija. Uzimanjem laktoferina tokom samo 4 sedmice dolazi do normalizacije vaginalne mikrobiote i do sprječavanja nastanka vaginalnih infekcija, koje su posebno opasne u trudnoći jer mogu dovesti do prijevremenog porođaja ili spontanog pobačaja. Laktoferin poboljšava lokalni i sistemski imuni odgovor, dovodeći ženu u stanje balansa i zaštite tokom osjetljivog perioda trudnoće.

Više od 300 miliona žena širom svijeta pati od neke vaginalne infekcije. Smatra se da će ovaj broj biti u dramatičnom porastu u narednim godinama. Sigurno ste i vi u nekom periodu svog života imale problema sa pojačanim vaginalnim sekretom, peckanjem, crvenilom, svrabom, bolnim seksulanim odnosima ili nekom seksualno prenosivom bolešću. Intimno zdravlje više nije i ne smije biti tabu tema. Najčešće vaginalne infekcije su uzrokovane različitim bakterijama ili gljivicama, najčešće iz roda Candida.

Današnji brzi način života svakako pogoduje razvoju vaginalnih infekcija. Uzroci nastanka su različiti i uključuju: pad imuniteta, umor, stres, lošu ishranu bogatu ugljenim hidratima, upotrebu antibiotika i oralnih kontraceptiva, korištenja agresivnih sapuna i omekšivača rublja, upotrebu kondoma i često mijenjanje partnera. Neka stanja, kao što su trudnoća, dijabetes ili hormonske promjene također doprinose nastanku vaginalnih infekcija.  

Neke žene smatraju da vaginalne infekcije nisu nešto važno oko čega se treba brinuti. Ipak, intimno zdravlje je od izuzetnog značaja jer neliječene infekcije mogu dovesti do nastanka steriliteta, začepljenja jajovoda ili ranica na grliću materice. Već odavno je poznato da neliječena infekcija onkogenim HPV virusom dovodi do raka grlića materice, a Srbija je prva u Evropi po broju oboljelih od ove bolesti. Problem predstavlja i što se oko 50% vaginalnih infekcija javlja bez simptoma. Dakle, žene imaju infekciju, ali nisu svjesne njenog prisustva. Ove asimptomatske infekcije mogu biti posebno ozbiljne, jer ne dolazi do njihovog liječenja, a infekcija napreduje i šteti reproduktivnim organima. 

Sterilitet je još jedan veliki problem današnjice. Često je uzrokovan neliječenim vaginalnim infekcijama kod žena. Kako bi se ostvarile kao majke, mnoge žene danas prolaze kroz proces vantjelesne oplodnje. Da bi procenat uspješnosti rađanja bebe bio veći, važno je da žena nema neku vaginalnu infekciju u periodu neposredno prije, tokom i nakon transfera embriona.

Ove infekcije se smatraju vrlo rizičnim faktorom za prijevremeni porođaj, spontani pobačaj ili može doći do infekcije bebe prolaskom kroz porođajni kanal. Izuzetno je važno sprječavati i liječiti sve vaginalne infekcije u trudnoći, kako bi se izbjegle posljedice po plod.

Šta je vaginalna mikrobiota i koja je njena uloga?

Kao što je slučaj sa crijevima, gdje živi mikrobna zajednica koja je odgovorna za snažan imunitet i zdravlje gastrointestinalnog trakta, tako se i u vaginalnoj sredini nalazi vaginalna mikrobiota, koja pruža zaštitu od vaginalnih infekcija.

Ovu zajednicu “dobrih” bakterija čine mahom bakterije iz roda Lactobacillus. Laktobacili žive na vaginalnom epitelu, proizvode mliječnu kiselinu i održavaju vaginalni pH u idealnom opsegu. Kada dođe do poremećaja ravnoteže između dobrih bakterija-laktobacila i patogenih bakterija-uzročnika bolesti – javlja se infekcija.

Kako se vaginalne infekcije liječe?

U zavisnosti od uzročnika, mikrobiološkog i kliničkog nalaza, ginekolog će najčešće prepisati lokalnu terapiju antibakterijskim ili antigljivičnim vaginaletama. Izuzetno je važno da terapiju ne određujete sami, ljekar je osoba sa dovoljno iskustva i znanja da tačno odredi način i dužinu trajanja liječenja. Ono što predstavlja problem kod liječenja vaginalnih infekcija jeste to što dolazi do poremećaja vaginalne mikrobiote i infekcije se često vraćaju. Lokalni antibiotik ubija i patogene i dobre bakterije-laktobacile čime se stvara pogodno tlo za reinfekciju. Ponovne infekcije sreću se u skoro 50% slučajeva, jer i dalje postoji neravnoteža između količine laktobacila i uzročnika infekcija. Na taj način patogeni se lakše “kače” za vaginalni epitel i uzrokuju neprijatne tegobe.

Kako možete sami sebi pomoći?

Prvenstveno promjenom životnog stila. Radite na imunitetu, zdravo se hranite i redovno vježbajte. Poznata je upotreba vitamina D u jačanju imunološkog sistema. Također, izbjegavajte stres i spavajte bar 7-8 sati dnevno. Koristite pamučno donje rublje i blage sapune za pranje intimne regije. Oralni probiotici bogati laktobacilima se preporučuju tokom i nakon vaginalnih infekcija. Upotrebom vaginalnih probiotika dolazi do povećanja broja laktobacila u vaginalnoj regiji.

Probiotske kapsule mogu se uzimati i preventivno, a njihova upotreba se naročito preporučuje u trudnoći kao i od prvog dana lokalnog tretmana vaginaletama.

Da li su svi probiotski preparati namijenjeni intimnom zdravlju isti?

Istina je da nisu svi vaginalni probiotici isti. Neki sadrže termolabilne sojeve laktobacila koji nisu stabilni na sobnoj temperaturi i time gube svoju efikasnost. Važan je i broj laktobacila, kao i vrste sojeva koje se nalaze u preparatu.

Sadrži najveći broj vrsta laktobacila koji se dominantno nalaze u zdravoj vaginalnoj mikrobioti (L. crispatus, L. jensesii, L. gasseri). Čak 6 vrsta laktobacila prisutnih u preparatu Biota Intima dovodi do zaštite vaginalnog epitela, održavanja optimalne pH vrijednosti vagine i sprječavanja nastanka vaginalnih infekcija. Vitamin D prisutan u preparatu Biota Intima dovodi do jačanja lokalnog i sistemskog imunog sistema, obezbjeđujući snažnu odbranu od patogenih organizama. Laktoferin je protein sa snažnim afinitetom za vezivanje željeza. Često se koristi kod anemija, posebno u trudnoći. Dalje, laktoferin ima snažna antibakterijska, antivirusna i antigljivična svojstva, pružajući podršku laktobacilima u borbi protiv svih vrsta vaginalnih infekcija.

Kome je namijenjena Biota Intima?

Preparat Biota Intima mogu da uzimaju djevojke i žene svih starosnih dobi, od tinejdžerki do žena u menopauzi. Pogodan je i bezbjedan za primjenu u trudnoći i tokom dojenja. Vrlo je komforan za primjenu, samo 1 kapsula dnevno obezbjeđuje zaštitu vaginalnog epitela i ne zahtijeva čuvanje u frižideru. Biota Intima je jedini preparat koji u svom sastavu sadrži kombinaciju dobrih probiotskih bakterija-laktobacila i snažne imunomodulatore – Vitamin D3 i laktoferin. Inovativni sastav omogućava očuvanje dobrog intimnog zdravlja, skraćuje trajanje vaginalnih infekcija, sprječava ponavljanje istih i doprinosi snažnom imunom sistemu svake žene.

Biota Intima- jer nema kompromisa sa intimnim zdravljem!